یا کرام الکاتبین
در این سرای بی کسی کسی به درنمی زند به دشت پرملال ما پرنده پرنمی زند
از کودکی یاعلی گفتیم.هرگاه برزمین خوردیم واقدام کردیم به برخواستن.
گفتیم تاخودش دستگیرمان شود.
یاعلی مددی بده تا دل های دشت مانند پرملال ما به اسم خودت وبه عشق خودت آرام شود.
ای یتیم نواز کوفه کجایی که همه محتاج دست های نوازش ومهربانیت هستند.
جوانمردی در دل بی کینه وبی ریای علی است.
جوانمرد به جز علی یعنی هیچ.
یامولا توکمک کن این دل به دل بزرگ ودریایی خودت نزدیک شود.
السلام علیک یاعلی بن ابیطالب
یاعلی
تاریخ : سه شنبه 92/5/8 | 5:31 عصر | نویسنده : فاطمه سادات مخبر | نظر