یک امتحان کوچک.آن هم برای بنده ای که سر تا سر زندگی اش مناجات و طاعت و ستایش است.

امتحانی که هر کسی نمی تواند از آن سربلند بیرون بیاید.

قربانی کردن.

قربانی کردن فرزندی که از گوشت و استخوان و خون توست.

فرزندی که پس از سالها انتظار کشیدن با صدای کودکانه اش خانه ات را روشن کند.

بعد از سالها که به امر الهی آن را در منقه ای دور از خودت که نامش مکه است ،

به همراه مادرش به خدای روؤفت سپردی و خود به خانه برگشتی.

ای امام بزرگ ما ای ابراهیم پیامبر فرزانه ی ما این یک افتخار است برای ما که برای ادامه و یاد آوری کارت قوچ های جانشین را قربانی کنیم.

فریضه ی امتحان کردن خداوند امری ست که هر کس نمی تواند پیروز مندانه ار آن بیرون بیاید.

خوشا به حالت که سالها امتحانات پیاپی زندگانیت را به درستی و با سربلندی پشت سرت نهاده ای،

والبته سخت ترین و دشوار ترین امتحانت را که کشتن نفس و گذشتن از بهترین دارائیت یعنی فرزندت برای آفریدگار یکتاست.

قربانی کردن فرزندی که با سالها امید و انتظار برای دیدنش زندگی میکردی.

و حال که لحظه لحظه ی شیرین وصال است باید وی را به درگاه پروردگات قربانی کنی.

و اما جنگیدن با شیطان که وسوسه گر و دور کننده از راه سربلندی و افتخارت بود.

مبارزه ی هفت مرتبه ای.

هفت بار وسوسه و هفت بار پرتاب سنگ.

و در آخر بریده نشدن گلوی نازک چون گل فرزندت حضرت اسماعیل(ع) و نازل شدن قوچی قربانی از سوی خداوند مهربان.

و تا به امروز مردم به جای تو ای پیامبر بزرگ و ای خلیل الله هفت مرتبه بر شیطان وسوسه گر درونشان سنگ پرتاب می کنند،

و در آخر گوسفندی قربانی می کنند برای گذشتن از مال دنیا و تکرار قصه ی قربانی بزگ تو.

عید سعید قربان بر همگان مبارک باد

یاحق