سلام دوستان گرامی.

باعرض معذرت از اینکه قراره این هفته به روز نکنم.

میدونم که قراربوده و هست که هر سه روز یه بار به روز کنم ولی خب در حال حاظر نمی تونم.

شاید به خاطر بی حوصلگی باشه ولی متاسفانه نمی تونم به روز کنم.

از تمامای مخاطبان گرمی عذر میخوام.

باعرض بوزش.

موفق باشید و هفته ی خوبی رو داشته باشید.

یاحق

نبودنت برایمان تنهی دلتنگی نیست غم است درد هست زخم هست بر دل های بی درمان و غریبمان.

نمی دانم چرا ولی هرروز صبح که  نور خورشید به چشمانم سلام می کند ناراحتی بر دلم می نشیند.

شاید حق دارم دلی که صاحبش نباشد ناراحتی هم برایش کم است.

برایت نگویم هم تو خود میدانی که دردم چیست.

پس ای سرور و ای مولای من بیا و ز چهره ی فاطمی یت پرده بگشا ای مولای من.

 اللهم عجل الولیک الفرج و العافیة و النصر

 رب صلی علی محمد و آل محمد و عجل الفرجهم  

یاحق 

یکی از بچه ها که کیفش شبیه کیف لب تاب مدرسه بود اونو گذاشته بود روی میزه معلم مون.

ما ها هم که فکر کردیم اون کیف لب تاب مدرسه هستش و از دیروز بعد از کلاس تاریخ مونده توی کلاس رفتن دادان دفتر.

وقتی صاحب کیف اومد و دید کیفش نیست از تعجب چشاش چهارتا شده بود

ما اول بهش هیچی نگفتیم ولی بعدش که دیدیم داره دیر میشه دبیر آمارمون اومده بهش گفتیم جریان از چه قراره و بروه کیفش رو از معاون مدرسه بگیره.

تازه بعدش کلی به خاطر اینکه توی کیف رو نگاه نکردیم باز خواستمون کرد.

اینم از بچه های باهوش انسانی مدرسه ی ما

یاحق

هر سه شنبه توی هدایت ما(یعنی مدرسه ی ما)سفره های انتظار اونم توی زنگ تفریح اول برگزار میشه.

جریان از این قراره که هر کی بخواد می تونه بانی سفره های انتظاری باشه که مدرسه برای انتظار ظهور امام زمان(عج)پهن می کنه.

ولی اینکه چه سفره ی انتظاری هست این سفره ها بماند

هر سه شنبه زنگ اول بچه ها مهمان این سفره ها هستند

به قول یه بنده خدایی که از خود مسئولین هست:خوبه ما بچه های هدایت هستیم و مثلا همه حداقل دیگه سیب زمینی و ترشیخوردیم.

ولی کافیه اسم سفره های انتظار بیاد همه دور از جونشون مثل قوم تاتار حمله می کنن سمت سفره

(قابل توجه دوستان گرامی که حمله کردن ملخ ها به مزارع و از بین بردن زحمات کشاورز ها رو دیدن.

بچه های ما هم دور از جونشون مثل ملخ ها همه گروهی کار میکنن بعد از هجوم و نیست شدن گروه اول نوبت به گروه دوم میرسه)

امسال دوم مهر اولین روز سه شنبه ی مدارس و البته اولین سفره ی انتظار هدایت92-93بود.

زنگ که خورد مثل همیشه راهی حیاط شدم.

آخه بعد از زنگ هیچ بشری حق نداره سالن طبقه ی بالا یا حتی توی کلاسش باشه.

برای همین همه به اجبار میریم توی حیاط.

به محض اینکه رفتم توی حیاط به قول معلممون دور از جون بچه ها با قوم تاتار مقابل شدم که داشتن نون پنیر خیار وسط سفره رو به غارت می بردن

یه خورده که جمعیت کم شد نوبت رسید به اعلام وجود سفره و دعوت از سری دوم دوستان.

داشتم واسه ی خودم راه می رفتم تا اینکه صدایی که از بلندگو میومد منو به خنده وا داشت.

یکی از معاونای مهربونمون بود که می گفت:خانم هایی که سفره ی انتظار میل نکردید خانم سفره توی حیاط برپاست بفرمایید میل کنید.

من یکی که تا حالا سفره میل نکرده بودم اونم از نوع انتظارش

شما رو نمیدونم

یک قابل توجه دیگه:(دوستان سفره ای مشاهده می کنید مربوط به سفره ی انتظاریلدایی سال گذشته هست.این سفره یه خاطر همراه شدن با شب یلدا این رنگ و لاآب به این قشنگی رو گرفته)

یا قادر

شروع می کنیم با نام خدایی که قادر است.

خدایی که اگر بخواهد روزش را شب و شبش را روز می کند.

خدایی که اگر بخواهد سایه اش را گرم و آفتابش را سرد میکند.

همانی که اگر بخواهد عالمی را به یکباره دگرگون میکند.

همانی که اگر اراده کند زندگی به اتمام مرسد وجهان و زندگی دیگری آغاز می شود.

همان خدایی که کافی ست اراده کند تا آخرین امام از نسل حضرت طه(ص) ظهور کند.

همان کسی که اگر بیاید گل های نرگس رنگ و بویی دوباره می گیرند.

همان کسی که احیا کننده ی راه و آئین حضرت حبیب الله(ص) است.

همان که روش و منشش سیره ی حضرت طاها(ص)و آرام و قرار جان های مردمان است.

ای خداوندگار بی همتای ما به همان حکمت هایی که دانسته و نداسته

در کوچکترین وبزرگترین اتفاق ها و حادثه های زندگیمان جای داده ای قسمت می دهیم.

قسمت می دهیم که آرام دل ها و جان های ما را بفرستی که اگر او نیاید جهان برای ما بی قراران یار غیر قابل تحمل می شود.

همان یاد دار حضرت طه(ص)که به اذن تو از نگاه ها پنهان و به اذن تو در جلوی دیدگان ما ظاهر می شود.

برای ظهور آرام دل هایمان دعا می کنیم چرا که بدون او زندگی هیچ معنی و مفهومی ندارد.

 اللهم عجل الولیک الفرج و العافیة و النصر

 رب صلی علی محمد و آل محمد و عجل الفرجهم  

یاحق